اندیشـــه دوشـان به حاشیـــه؟!
 |
امروز که سپری شود دوشان ولاهوویچ وارد نهمین ماه حضورش در یوونتوس خواهد شد؛ مهاجم 22 ساله صربستانی دیشب در اسلوی نروژ و همراه با تیم ملی کشورش، در همکاری مشترک با فیلیپ کوستیچ موفق شد یکی از دو گل صربستان مقابل اصلی‌ترین رقیبش در گروه B لیگ اروپا را به ثمر برساند. هر قدر او در جمع هموطنانش همچنان امید اصلی گلزنی به حساب می‌آید اما اوضاع او در تورین علی‌رغم گلزنی‌های گاه به گاهش، هیجان‌انگیز و امیدبخش نیست.
Federico Zancan در شبکه Sky Sports یکی از کارشناسانی‌ست که با نگرانی اوضاع دوشان در جمع بیانکونری را رصد می‌کند:
باید بپذیریم که ولاهوویچِ یووه در مقایسه با زمانی که او در فیورنتینا بود وضعیتی وارونه دارد. وضعیت کنونی یوونتوس نیز توان هیچ کمکی به او را ندارد. شاید این اعتراف چندان خوشایند نباشد اما به نظر می‌رسد اعتماد به نفس دوشان نیز در تورین روز به روز پایین‌تر می‌آید. طبعاً ولاهوویچ دوست ندارد در تیمی بازی کند که بر خلاف تلاش‌هایش، پتانسیلی برای هیچ‌گونه ارتقاء ندارد. هیچ‌کس جز خودِ یوونتوس نمی‌تواند به او کمک کند؛ هرقدر یووه بهتر باشد او نیز بهتر بازی خواهد کرد.
دوشان ولاهوویچ بی‌تردید مهاجمی بسیار قوی است؛ اگر تا پیش از این وصف‌اش را شنیده بودیم بعد از بازی‌هایی كه برای یووه انجام داده دیگر می‌توانیم به ارزش‌هایش شهادت دهیم. او اصالتاً مهاجمی گلزن است حتی اگر بد بازی كند!
موضوع اما اینجاست كه آیا بد بازی كردن او دلیلی شخصی دارد یا سیستمی‌ست؟ واقعیت این است كه او گاهی نمی‌تواند توپ‌های دریافتی‌اش را خوب كنترل كند و بعضی اوقات نیز نحوه استقرارش پشت به مدافعین است. در عین حال اما واجد ویژگی‌های مثبت فراوانی نیز هست.
Mario Sconcerti یکی از روزنامه‌نگاران کهنه‌کار و باتجربه ایتالیا است که تردید در مورد ستاره صربستانی بانوی‌پیر را بی‌مورد می‌داند:
یوونتوس با ولاهوویچ ابزاری ایده‌آل در اختیار دارد. وقتی ولاهوویچ خوب باشد بی‌شک حال یوونتوس نیز خوب خواهد بود. ولاهوویچ برای یووه همان کارکردی را دارد که ایموبیله برای لاتزیو دارد.
برای ردیابی مشکل نیازی به نقشه نیست؛ پاشنه آشیل، خودِ یوونتوس است! یوونتوسِ فعلی بزرگ‌ترین مانعی است كه در راه پیشرفت او قرار دارد. این یووه قطعاً كمكی به پیشرفت این بازیكن نخواهد كرد. با این حال نباید به این زودی نیز ناامید شد؛ الگری تنها عنصری است كه می‌تواند با اعمال تغییراتی، در ارتقای كیفیت و توانمندی‌های او تأثیر گذارد. چـــــــــگونه؟ «با بالا بردن نقطه ثقل»
در بازی‌های این فصل یوونتوس به وضوح دیده‌ایم كه با بالا رفتن نقطه ثقل تیم، موقعیتها و توپ‌های ولاهوویچ نیز افزایش یافتند. الگری اگر می‌خواهد از تمام كیفیاتِ مهاجم صربستانی‌اش استفاده كند ناگزیر باید بر نقطه ثقل تیمش بیافزاید و سعی كند او را تا جایی كه ممكن است به محوطه جریمه حریفان نزدیك‌تر كند. این شیوه، از یك سو باعث می‌شود به تیم‌هایی كه به انتقال بازی دورتر از زمین‌شان اصرار دارند فشار وارد شود و از سوی دیگر آنها را ناچار به متمركز شدن بیشتر در فاز دفاعی‌شان كند. نمی‌توان از ولاهوویچ نیز توقع رونالدویی داشته باشیم و روی تكروی‌ها و اَگرِسیو‌های بازی‌اش حساب باز كنیم.
Sconcerti هم در این زمینه احتمالاً با ما هم‌عقیده است:
وقتی هیچ توپی به مهاجمِ نوک نمی‌رسد طبیعی‌ست که شاهد افول گلزنی او باشیم. عدم پوشش مهاجم مرکزی یعنی خارج کردن ناخواسته او از جریان بازی. این موقعیت اکنون در تورین برای دوشان ولاهوویچ رخ داده است. عجیب است کوادرادو و کوستیچ در بازی باشند اما ولاهوویچ در محوطه جریمه حریفان تنهاترین تنها باشـــد.
نداشتن استراتژی برای استفاده صحیح از ولاهوویچ بدترین آسیبی است كه می‌توان به این بازیكن جوان وارد ساخت. او تقریباً 8 ماه است که با یوونتوس تمرین می‌كند و رفته‌رفته با تیم نیز هماهنگ شده است؛ در این شرایط، شكایت كردن از عملكرد ولاهوویچ روا نیست و حیف است برای بالا بردن عملكرد او و نزدیك كردن بمب‌افكن صرب‌مان به اعداد و ارقام دشت‌كرده‌اش در فلورانس تلاش و فكری نكنیم.
دوشان این روزها از لحاظ ذهنی بیشتر از هر زمان دیگری به برش و قاشی به طعم گلزنی مستمر با لباس یووه نیاز دارد؛ هر گل می‌تواند اندیشه‌های جدایی‌طلبانه و حاشیه‌ای را از او دور کند و بهارِ وصال او در تورین را به پاییز جدایی مبدل نسازد.
گاهی لازم است به جای اغراق در مورد توانمندی‌های یك بازیكن (مثل ولاهوویچ) با شجاعت بیشتری در مورد حقایق تاكتیكی تیم صحبت كرد. آیا ولاهوویچ قادر به گلزنی نیست یا استراتژی مناسبی برای به گل رسیدن این عنصر هجومی در تیم وجود ندارد؟ آیا او موقعیتها را از دست می‌دهد یا اینكه اساساً هیچ موقعیت قابل‌اتكایی در فاز هجومی خلق نمی‌شود؟ به‌هر حال برای برون‌رفت از مشكلات تاكتیكی باید راه‌‌حل ارائه كرد؛ و این وظیفه هیچ كس دیگری جز الگری نیست.
